Kanaatimce...

O fıkra da öyle anlatılmaz ki !

Adamın biri bir mahalleye yeni taşınmış. Mahallenin kahvesine takılmaya başlamış. Yeni olduğu için insanları tanımaya, gözlemeye başlamış. Bir kısım insanlar hem oyun oynuyorlar hem de arada içlerinden biri bir sayı söyleyip, katıla katıla gülüyorlarmış. Merak etmiş bizimkisi ve sormuş soruşturmuş. Meğer adamlar fıkraları numaralamışlar, uzun uzun anlatacak yerde numarayı söylüyorlar ve gülüşüyorlarmış. Azmetmiş fıkraları numaralarına göre öğrenmiş. Bu arada dostluk da ilerlemiş. Birgün bizimki de sohbet ve oyun arasında tam zamanı deyip;

-"23" demiş.

Adamlar dönüp bakmışlar ama suratlarında en ufak bir hareket yok. Oyuna devam etmişler.

-Yahu burada fıkra anlattık, niye gülmediniz ki? diye sormuş bizimki...

İçerinden en tecrübelisi cevap vermiş:

-“Ama kardeşim o fıkra da öyle anlatılmaz ki!”