Kanaatimce...

BOĞUNUK SESLER / AĞIR CEZALIK İLHAMLAR

Mustafa Gökay

Ağır cezalık bir celsede,

Kesif bir karanlık var sesinde,

Sesin derinlerden geliyor.

Ürküntü ile dolaşıyorsun sanki ,

Fikir dehlizlerinde..

Kokuşmuş duygular soluyorsun,

Çıkmaz labirentlerde.

Haykırıyorsun, susuyorsun,

Homurdanıyorsun !

İntikamla toprağa girenlerin izlerinde.

Sinsi bir cinayet saatinde,

Kavgalısın yine kendinle,

Granit kayalarda çiçekler açmaz..

Biliyorsun.

Barışık değilsin evrenle..

Cehalet; bir kara gözlük gözlerinde,

Kesik sesler boğuyor hançereni,

Hüzünlü sözcükler kaplıyor sonra evreni..

Hâlâ ‘kan davası’ güdüyorsun,

Anlaşılmaz çizgiler var, kurak yüzlerinde..

Yağmur öncesi öfkeli bulutlar gibisin,

Sonra bir ses dolduruyor bütün koridorları :

“Sen kimsin, sevmeyi bilir misin ?

Kime dinmeyen bu öfkeler, barışı bilir misin ? “

Şaşırıyorsun ! İrkilip, ke-ke-li-yor-sun…

Siste boğulma gel,

Yağmurlar yıkasın kalbini..

Kesik sesler boğmasın hançereni ,

Huzuru tat, barışı gör artık,

Bahardan süzülen ışık huzmelerinde !

*** Yabancısı olmadığınız bir duruşma sonrasında, kalbe hücum eden sözcükler işte !