Kanaatimce..

Beni Şad Eylemedin Sen Dahi Naşad Olasın

Beni şad eylemedin sen dahi naşad olasın
Şu’le-i ah-i garihan gibi berbat olasın

Künç-i hicrane olup sen de benim gibi esir
Ruz ü şeb destzen-i damen-i feryad olasın

Vere nehl-i emelin meyve-i eşg-i hırman
Bir sitem kâre niyaz etmeğe mu’tad olasın

Ruzigâr eylesün eflâke gubarın peyvend
Göreyim pazede-i leşker-i bîdad olasın

Telhkâm-i sitemin gör ne çekermiş bilesin
Sen de zehrabe hor-i kâse-i hussad olasın

Eyledin Nabi-i biçareye çok cevr ü sitem
Yok ümidim ki mükâfatdan âzâd olasın

 

Bâğ-ı Dehrin Hem Hazânın Hem Bahârın Görmüşüz

Bâğ-ı dehrin hem hazânın hem bahârın görmüşüz
Biz neşâtın da gamın da rûzgârın görmüşüz

Çok ta mağrur olma kim meyhâne-i ikbalde
Biz hezâran mest-i mağrûrun humârın görmüşüz

Top-i âh-i inkisâra pâydâr olmaz yine
Kişver-i câhın nice sengin-hisârın görmüşüz

Bir hurûşiyle eder bin hâne-i ikbâli pest
Ehl-i derdin seyl-i eşk-i inkisârın görmüşüz

Biz hadeng-i can-güdâzı ahdır sermâyesi
Biz bu meydânın nice çâpük-süvârını görmüşüz

Bir gün eyler dest-beste pâygâhı cay-gâh
Bî-aded mağrûr-i sadr-i i'tibârın görmüşüz

Kâse-i deryûzeye tebdil olur câm-i murad
Biz bu bezmin Nâbîyâ çok bâde-hârın görmüşüz


 

Bir Devlet İçün Çarha Temennâdan Usandık

Bir devlet içün çarha temennâdan usandık
Bir vasl içün ağyâra müdârâdan usandık

Hicran çekerek zevk-ı mülâkatı unuttuk
Mahmur olarak lezzet-i sahbâdan usandık

Düştük katı çoktan heves-i devlete ammâ
Ol dâiye-i dağdağa-fermâdan usandık

Dil gamla dahi dest ü girîbandan usanmaz
Bir yer içün ağyâr ile gavgadan usandık

Nâbî ile ol âfetin ahvâlını nakl et
Efsâne-i Mecnûn ile Leylâ'dan usandık

 

Gülistan-i Dehre Geldik

Gülistan-i dehre geldik renk tok bü kalmamış
Sayeendaz-i kerem bir nahl-i dilcu kalmamş

Eylemiş derbeste dükkânın tabib-i rüzgâr
Hokka-i piruze-i gerdunda daru kalmamış

Teşnegânın çâk çâk olmuş leb-i hahişkeri
Çeşmesar-i merhametbe bir içim su kalmamış

Kadrin anlar yok bilür yok her dür-i sencidenin
Çarsu-yi kabiliyyetde terazu kalmamış

Ceyş-i gamden kande etsün iltica ehl-i niyaz
Kal’a-i hizmetde Nabî bürc ü baru kalmamış

 

N'oldu Sana

Nedir ey şuh bu bûhude gazeb n'oldu sana
Meşrebin düşman-i naz idi aceb n'oldu sana.

Vermemişsin tutalım ruhsat-i aguş-i visal
Varmağa meclis-i ağvare sebeb n'oldu sana

Camehab içre bıraktın beni ey mihr-i münir
Durmadın çök olıcak perde-i şeb n'oldu sana

N e girersin araya yare niyaz ettikçe
Kani ey girye müraat-i edeb n'oldu sana

Oldun ey hame-i Nabî kati çoktan hâmuş
Bilmem ey zemzemepira-yi tareb n'oldu sana

 

El Çektik

Sipihrin gerdişin yad eyleyüp ahterden el çektik
Yemin çin-i cebinin seyredip gevherden el çektik

Bu bezmin talib olduk biz dahi sahbasına amma
Görüp sakîde ruy-i imtinaa sagardan el çektik

Duyup meylin hazana şahid-i gülzarı terk ettik
Görüp destar-i ağyar üzre verd-i terden el çektik

Olup dil pute gibi tâb-i hicran ile germ ülfet
Temenna-yi visal-i yar-i simin berden el çektik

Saya-yi hatır üzre olmayan ihsanı neylerler
Görüp suz ü derunun micmerin anberden el çektik

Verüp serişte-i gavgaye feysal baht ü tali’e
Feragat eyledik şemşirden hançerden el çektik

Gele-yi şişe ile pay-i humle eğlenûp Nabî
Girban-i hevesten damen-i dilberden el çektik

 

Kûşe-i Meyhaneden Gelmez

Hayalinden gelir gam hatıra cananeden gelmez
Sitem hap âşinalardan gelür biğâneden gelmez

Haset avkatına ol ârif-i âlemi şinasin kim
Elinden cam düşmez kûşe-i meyhaneden gelmez

Umarsın bir nüvaziş açtığın bin zahm için amma
Bu insaniyet ey dil gamze-i cananeden gelmez

Misal-i halka tuttum gûşumu ebvab-i âfaka
Sade-yi nağme-i ayş ü tareb her haneden gelmez

N’ola küstah olursa pîş-i gülde bülbül ey Nabî
Müra’at-i edeb dest ü dil-i mestaneden gelmez

 

Rüşvet Olmasa

Vermezdi kimse kimseye nan minnet olmasa
Bir maslahat görülmez idi rüşvet olmasa

Halkın meyanesinde bulunmazdı ittihad
Meşreplerine vasıta-i hisset olmasa

Kendi vücuduna bile kıymazdı mali halk
Kasd-i nümayiş-i şeref ü şevket olmasa

Yok bîgarez muamele ehl-i zamanede
Kimse ibadet etmez idi cennet olmasa

Tahsil-i ilmin üstüne tercih eder mi nâs
Tahsil-i mâl vasıta-i rif’at olmasa

Gümyab idi miyan-ile imandan imtizaç
Mabeynde alâka-i cinsiyyet olmasa

Bad-i bürud ederdi füsürde bedenleri
Nar-i tama’ müeddi-i germiyyet olmasa

Etmez zuhur arş ede bir kimseden kerem
Zımnında kasd-i daiye-i şöhret olmasa

Bakmazdı kimse ayine-i safe Nabiya
Hodbinlik alâkasına âlet olmasa