Kanaatimce...

 

Bayramınız “ b a y r a m o l a ”

Mustafa Gökay

Şehir uyuyordu…

İnsanların büyük çoğunluğu da uyuyordu..

“Gece vardiyesinde” çalışan canlılarsa işbaşındaydı.

Bülbül usulca süzülerek güle yaklaştı; yanağına kondurduğu buseden sonra

“uyan” dedi, “Seher vakti…”

Gül gülümsedi. Bulut bir şebnem bıraktı yanağına..

Mutlulukla esnedi.

Bülbül bir alt dala konarak serenada başladı.

Gül güneşi uyandırdı usulca.

Güneş gözlerini kırpıştırarak “günaydın dünya güzeli” dedi.

‘Şebnem küçücük bir güneştir, goncanın gözbebeğinde…’

* * * * *

“Veda vakti,” dedi bülbül.

Şebnem “bu gün sevdiklerinize gül verin” dedi.

“Sevdiklerinize bir gül verin,

Yoksa gülüverin…

Yoksa..

Buluverin ne olur!..”

Tebessüm çiçekleri açtı bülbülün avazında..

“Hoşça kalın” dedi.

Gül bakakaldı ardından..

“Madem gidiyorsun; öyleyse güneş olarak git” dedi.

* * * * *

Unutmayın, unutulmayın..

Bu gün sevdiklerinize bir gül verin,

Ya da gülü/verin..

Yanağınız gamze dola..

Bayramınız “bayram ola.”

 

(Tüm dostların bayramını şimdiden candan kutluyor,

sevdikleriyle birlikte daha nice bayramlara erişmelerini diliyorum.

Muhabbetle efendim.)