Kanaatimce...

Yaşadığını Zanneden Ölüler

Aziz Bozdemir

04.08.2021

Başrolünü Bruce Willis’in oynadığı, yönetmenliğini Shiayamalan’ ın yaptığı, sinema tarihindeki en çok izlenen, beğenilen ve bence önemli filmlerinden biri olan “Altıncı His” filminde, ölüleri gören ve onlarla konuşan bir çocuğun dramı anlatılmaktadır.

Çocuk karakterini oynayan Haley Joel Osment’ ı mutlaka tanırsınız, görür görmez tanırsınız.

Bu çocuk sinema tarihinin en başarılı çocuk karakterlerinden biridir. Hele “Yapay Zeka” daki oyunu ile ve sevimliliği ile gönüllere taht kurmuştur.

Şimdi bu filmin ne alakası var?

Dediğim gibi çocuk o filmde kendilerini ölmüş bilmeyen ölüleri görüyor, onlarla konuşuyor.

Ben de etrafımda yaşayan ölülerle irtibat kurmaya başlayınca, onları görüp, dinlemeye başlayınca bu sevimli çocuğun Altıncı His filminde çektiği acıyı anlamaya başladım.

Bu film de önemli olan şey ölülerin kendisini ölü olarak bilmediğidır. Ölüleri gören ve onlarla konuşan çocuk onların zulme uğramışlıklarını, öldürülmelerini, vahşeti yaşamalarını yeniden yaşamakta; onlarla beraber acı çekmektedir. Tekrar belirteyim ki filmde ölüler ölü olduklarını bilmemektedir.

Ölüdürler ama yaşadıklarını zannetmektedirler.

Dedim ya ben de bunları yaşıyorum. Bu ilginç olay benim de başıma geldi. Filmdeki ölülerle konuşma meselesi meğer günümüzde çok yaşanılan gerçek bir drammış.

Şöyle ki; dünyada cahilliği gidermek için yazılan onca hakikat kitabı varken öyle cahiller var ki bu kitaplarının kendileri için yazıldığını bilemeyecek kadar cahil ve bir anlamda ölüdürler.

Dip sınırdaki cahilliği ile o kitaplardan arakladıkları ve asla anlamadıkları kelimelerle ilim satmaya kalkmaktadırlar.

Hakikat yani gerçeklik karşısında ölü olmasına rağmen kendini ölü olarak bilmemekte, o haliyle dirilere yol gösterme sevimliliğini yaşatmaktadırlar.

Evet, cahillik bir ölüm halidir ve aynen zombiler gibi bir ölüm halidir.

Ölmüştür, korkunçtur, eğri büğrüdür, ayakta duramamaktadır.

Fakat kendini yaşıyor zannetmektedir. İnsanları korkutmakta, insanları yemeğe çalışmaktadır.

İşte ben bunları görüyorum, onlar sürekli bana safsatalarını anlatıyor, onlarla birlikte yaşıyorum.

Kendilerini ölü bilmiyorlar.