Kanaatimce...

Ey İnsan!..

Şûle Ural

07.07.2023 - İzmir

Ey insan, yıkılmıyorsa şu gök kubbe üstüne, bil ki sebebi sen değilsin.

Bir kader üzre dönen şu kâinat, edebinden susuyor , etrafında dönüp duruyor ince bir hesapla, ciğerlerini şişirerek hem de...

Sana rağmen, sabırla ve sükûnet içinde olması gerekeni yapıyor.

Ey zavallı! bunca kötülüğün bir sonu gelmeyecek mi, hâlâ akıllanmayacak mısın?

Hâlâ mı gaflet nereye kadar?

Bu necis mirasını senden sonra devam etsin diye başka bir zalime mi devredeceksin?

Utanmadan, yüzün kızarmadan, öyle mi?

Bu çark bir yerde kırılacak adın gibi biliyorsun , biliyorsun ki her şeyin bir son noktası var.

Gökler bir gül gibi kızardığında, bir kitap sayfası gibi dürüldüğünde, perdeler kalkıp gerçek ayan beyan göründüğünde...

Evet, o son geldiğinde artık geç kalacaksın.

Katlettiğin doğadan öldürdüğün insanlıktan yok ettiğin dünya için, doğmamış nesilden özür dilemen karşılıksız kalacak.

Yok ettiğin her zerre için hesap verirken dilin tutulacak.

İşte öyleyse, başına yıkılan göklerin altında kalmadan önce düşün, akıl et, zikret yüzünü, kalbini, yönünü Allah'a dön!

Gözlerin kamaşacak, kalbin tutuşacak , aşka serin gözyaşları dökeceksin.

Aman Allahım! diyeceksin.

Seninle nasıl her şeyi aracı kılıp konuştuysa...

Seninle kesintisiz konuştuysa...

Seninle irtibatı hiç bir an bile kesmediyse...

O ihtişamı düşün...

Bir anlığına düşün ki, Rabbin seninleydi...

İşte öyle, sen susacaksın o eşsiz nazarın muhatabı organların bu sefer eksiksiz konuşacak.

O günü düşün...

Eğer gökkubbe başımıza çökmüyorsa, sana verilen mühletten, Yaradanın senden ümidi kesmeyişindendir, rahmetinden, farkında olmadığın sana çevrilmiş sevgisinden, kıyamayışındandır...

Kıyma kendine, saygı duy ve insan olmanın vakarıyla yaşa, yaşat.

İyiliği çoğalt, pâk olanı yap, doğruyu bul, düşün ve üret.

Tedebbür, tezekkür, tefekkür, teakkül, tevazu ile iki cihana yönel iki yönlü yaşa.

Kalp gözünü aç!

Göreceksin...