07.08.2023 - İzmir
Tam bir yıl geçti, tozu dumana katıp. Neler oldu bir bilsen, bir bilsen neler de olmadığını...
Senden imrendiler belki bilemem ama o kadar çok göç eden oldu ki ummadığımız anlarda..
Eskiler "kafıl öldü" derler, öylesi de çok oldu. Tasını tarağını toplayan haydi eyvallah dedi .
Dünyaya eyvallahları kalmamış, laf aramızda gahnem de etmediğini bırakmadı ha, insanlar isyanda, ya ülkelerini ya da dünyanın kendisini terk ediyorlar. Gerçi sizin zamanınızda da olmayacak şeyler oldu, kim bilir siz de yetti artık demişsinizdir.
Ya şimdi olsaydın yine babamdan örnek verir, hem akıl verirdin hem de bana onu anlatmış olurdun...
Farkındaydım elbette onu tanıma fırsatını bulamadığımı biliyor her zamanki zerafetinle incitmeden ufak ufak anlatıyordun. Ben de kaybettiğim parçaları bir araya getirip ikinizi birden seyrediyordum.
Evet senden sonra da sevdiklerimizi kaybetmeye devam ediyoruz, geldiysek gideceğiz de. De... dayanmak güç...
Senden sonra dünya çalkalanmaya devam ediyor ama çok sessiz meselâ hiç kahkaha atılmıyor, kimsenin espri yapacak hâli yok, para desen o da ne ki, yenir mi? Zaman yok, vicdan yok, tahammül yok, sevgi yok, acıma yok, takat yok ve sen yoksun.
Sessizce çıktın gittin, ceketini bile almadan. Nedenini biliyorum üzülme, adam gibi adam benim manevî babam. Nur içinde yatın sen de, Nezihe ablam da.
Allah gani gani rahmet eylesin Faruk abim.
PAŞAM
Böyle mi gidecektin
Habersizce aniden
Elveda diyecektin
Yüreğimden öpmeden
Gönüldeki kavlimiz
Sularda yazıyordu
Görünmeyen bağımız
Havada geziyordu
Ellerimi tutmadan
Ardımdaki koca dağ
Kolluyordun bıkmadan
Kapandı mı güzel çağ
Gök kubbede beraber
Nefesler alıyordum
Gelecekten bihaber
Hep varsın sanıyordum
Böyle mi gidecektin
Habersizce aniden
Elveda diyecektin
Yüreğinden öpmeden