10.05.2023 - İzmir
Bir tepenin üstünde
Rüzgâra açık bağrım
Uçuş uçuş saçlarım
Kollarımı açtım
Gelecekten kaçtım
Esiyorum öylece
Bu dağ başında
Geçmişimi rüzgâra verdim
Uçuruyorum birer birer
Gitmeli ben'ler
Çocukluğum kalmalı
O cebimde
Vermem bana ne
Gerisi mi
Biraz flu
Biraz duru
Kuruyan çiçekleri seçiyorum
İçinde hâlâ canlı olanlar var
Bende kalmalı onlar
Belki yine açar goncalar
Belli mi olur
Rüzgâr esiyor
Eteklerim dalgalandı
Gözlerim aralandı
Aşağısı çok güzel
Bahar çiçekleri
Pıtırak gibi
Uzanmış toprağa
Tam da aşk mevsimi
Neydi gördüğüm
Bir ömür
Karışık kördüğüm
Açtıkça karışır
Açtıkça problem
Rutubet nem
Rüzgâr esiyor
Esiyor
Ömrümü
Savurarak