27.05.2023 - İzmir
Taa ciğerden bir ahh yükselir gecenin ıssız sessiz karanlığına...
Şimdi dağ misali evler var artık, o ah döne döne gider o evlere çarpar...
Çarpar bir tokat gibi, ilk değdiği bir domino taşı etkisiyle diğerlerine çarpar gider gider en son eve kadar yıkar geçer.
Ya işte böyle, bir ah gecelerden kopar gelir senin de kıyametin kopar, yapma ...
Sana düşen, düşeni kaldırmak cana can olmak. Yoksa çok kolay, bir tekme de sen at değil mi? Değil...
İnsan olmanın bir ağırlığı vakarı olmalı.
İnsan ol!
Ağzımızda sakız gibi eşrefi mahlûkuz diye gerine gerine geziyoruz ya, sanki Allah bizi dokunulmaz kılmış, öyle mi?
Peki sen onun hakkını verebiliyor musun, doğru yaşıyor musun?
O öyle kolay kazanılmıyor kazanana helâl olsun.
Ama kendini de feda etme, o zaman da kendine haksızlık edersin ki hiç tavsiye etmem.
Emanetine iyi bak sar sarmala...
Şaşırdın değil mi, dedim ama kolay değil ince hesap ince denge ince ayar...
Ne ah çek, ne de ah al aman deyim, sakın...
Zor mesele mirim, zor.
Ağzından kolayca çıkan bir kelime belki onun canını yakacak ve sen farkında bile olmayacaksın. O, için için kanarken sen gafletine bulanacaksın . En olmadık yerde karşına bir duvar gibi çıkacak.
Kim bilir belki o evlerden biri de sensindir ve paldır küldür bir anda yıkılacaksın. İzin tozun kalmayacak, yapma...
Neydi? bir kelime veya bir bakış... Belki elini uzatsaydın diyorum.
Yapma! bu kötülüğü kendine yapma...
Ah alma, gönül al..
Ah olma, gönül ol..
Sen, insanoğlu! İyi ol, sevgi ol, vakur ol, hiç ol...
Her anının gözetlendiğini unutma
Bir an bile, yalnız değilsin
Yapma...