Kanaatimce...

Yükümüz

Şûle Ural

14.04.2024 - İzmir

Dünyaya gelirken bir melek vardır yanımızda, "korkma der, ben varım". Var eden kulunu yalnız bırakmaz.

O bebek Allah'ı hatırlatan cennet kokularıyla gelir.

Hiç bir canlı yalnız olamaz ve gördüğümüz göremediğimiz algılayıp algılayamadığımız her şey canlıdır şu evrende. Ve hepsinin birbiriyle bağlantısı ilişkisi sebebi vardır tutunmak için.

Bu kadar mükemmel yaratılışta, insana has bir durumdur yalnızlık.

Bize her an yol gösteren nasihat eden bazen emreden Rabbimize rağmen bazı hayatlar tek kişiliktir. Kimseye izin vermezler dünyalarına almazlar gönül kapıları küpe kilitle kapanmış kulağa küpe, okullara ders niyetine okutulacak cinsten bir şeydir.

Evet, "şey"dir anlamlandıramadığım, bir ad bulamadığım bir şey...

Bu tipleri de genellikle kalabalık ortamlarda tanırsınız, yalnız takılmazlar çevreleri insan doludur. Gel gör ki kapısının eşiğinden kimseler geçemez.

İçten kurmalı planlı programlı tek kişilik hayatlar...

Kendisi özne olan, hiç bir kuralı tanımayan, kendi dışında hiç bir şeyin öneminin olmadığı at gözlükleri ile gezen bir "şey"...

O kadar çok ki, ya çok yaralı ya da empati duygusu olmayan... Keşke olsaydı.

Yaralarını sarıp hayatın geri kalanını mutlu geçirselerdi. Önce kendilerine sonra çevrelerine yazık ediyorlar.

Görünmez bir duvarın öte yanında kendince mutlu yaşayıp gidiyorlar.

Gidiyorlar, farkında olmadan. Nasıl ömür bitiyorsa muhataplarının da sabrı ve duyguları bir yerde iflas ediyor. Belki de umurlarında değil.

Tüketmeyin!

Üretin!

Sloganımız olmalı.

Nasıl ki rahat etmek için bir kenara bir kaç kuruş para,

Kilere bir kaç çuval erzak,

Evladımıza sonsuz kredi,

Ana babalarımıza zaman,

Ailemize saygı sevgi biriktiriyor değer veriyorsak , iç dünyamızı da samimiyetle açıp en azından bizi sevenleri içeri buyur etmeliyiz.

Dostlarımız ahbaplarımız akrabalarımız çok değerlidir ama hayatımızı paylaştıklarımıza daha çok özen saygı ve sevgi göstermeliyiz.

Çünkü onlar bizim diğer yarımız, öbür yüzümüz ve geleceğimizdir.

Dediğim gibi dünyaya gelirken de yalnız değiliz, yaşarken de yalnız olmamalıyız, ölürken de yalnız olmayalım.

Üstümüzde koca bir sevgi örtüsü olsun, bizim sevdiklerimizi sardığımız gibi , bu dünyadan giderken bizimle gelsin.

Hesap gününde sırtımızdaki tek yük, sevgi çıkınımız olsun.

Ne olur?...